Το τελευταίο PPV για το WWE το 2016 μόλις ολοκληρώθηκε και άφησε μια γλυκόπικρη γεύση στους οπαδούς, μιας και είχε τα καλά και τα κακά του. Ξανακέρδισε πίσω τον τίτλο η Charlotte έπειτα από πανέμορφο Iron Man αγώνα, έφεραν στο νου μνήμες από τα παλιά Reigns και Rollins, πραγματοποίησε την επιστροφή του ο Neville, στέφθηκαν νέοι Tag Team Champions. Διαβάστε παρακάτω.
Στο Kickoff panel του σόου παρεβρέθηκαν για να σχολιάσουν τους αγώνες οι Renee Young, Booker T και . Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Rusev κατάφερε να κερδίσει τον Big Cass με countout. Στο πλευρό του Βούλγαρου βρισκόταν, όπως πάντα, η Lana η οποία τον βοήθησε μάλιστα σημαντικά στο να πάρει τη νίκη, ενώ στου Big Cass ο Enzo Amore ο οποίος φέρει μεγάλη ευθύνη για την ήττα του φίλου του.
Στο main show, την αυλαία άνοιξαν οι Tag Team Champions New Day με ένα promo στο οποίο πίκαραν τους διεκδικητές των τίτλων τους Cesaro και Sheamus. Ακολούθησε ένας πανέμορφος Tag Team αγώνας με πολλά εντυπωσιακά spots και near falls, στον οποίο οι δεύτεροι πήραν τη νίκη και στέφθηκαν οι νέοι ομαδικοί πρωταθλητές βάζοντας παράλληλα ένα τέλος στο μακροχρόνιο title reign των New Day.
Ένας πεισματάρης Sami Zayn κατάφερε όχι μόνο να αντέξει δέκα ολόκληρα λεπτά στο ρινγκ με τον θηριώδη Braun Strowman, αλλά και να φέρει σε δύσκολη θέση τον powerhouse εκτελώντας του Helluva Kick προς το τέλος του αγώνα. Σε όλη τη διάρκεια του ματς, ο Strowman είχε το πάνω χέρι, η εμφάνιση όμως του RAW GM, Mick Foley, πείσμωσε περισσότερο τον Underdog from the Underground που στα τελευταία λεπτά απέκτησε το momentum και κατάφερε να βγει νικητής αντέχοντας 10 λεπτά με το θηρίο.
Σε μια ικανοποιητική αναμέτρηση, ο Seth Rollins επιβλήθηκε του Chris Jericho με Pedigree. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, την παρέμβαση του έκανε ο Universal Champion, Kevin Owens, για να βοηθήσει το φίλο του, δε κατάφερε όμως τίποτα άλλο πέρα από το να του στερήσει τη νίκη αποσπώντας άθελα του την προσοχή του διαιτητή την ώρα που ο Y2J έκανε pinfall στον Architect με Small Package.
Ιδιαίτερα σύντομη ήταν η αναμέτρηση ανάμεσα στους Cruiserweights. Ο Rich Swann κατάφερε να επικρατήσει των TJ Perkins και The Brian Kendrick με Superkick στον πρώτο και να παραμείνει πρωταθλητής. Μετά τον αγώνα, πραγματοποίησε την επιστροφή του ο Neville ο οποίος και διέλυσε τους αγωνιζόμενους κάνοντας παράλληλα ένα εντυπωσιακό heel turn μέσα από επευφημίες του κοινού.
Άκρως δραματικός ήταν ο Iron Man αγώνας των Sasha Banks και Charlotte για τον γυναικείο τίτλο. Οι δυο τους έδωσαν μια μοναδική τριαντάλεπτη παράσταση με πολύ όμορφο technical wrestling και story telling η οποία έληξε ισόπαλη για τις διαγωνιζόμενες με σκορ 2-2, χάρη σε tap out της Banks στα τελευταία δευτερόλεπτα. Ο διαιτητής ανέφερε πως το ματς θα κριθεί σε suddend death παράταση στην οποία η Queen κατάφερε να υποτάξει τη Boss, εκμεταλλευόμενη το τραυματισμένο πόδι της, και να γίνει για άλλη μια φορά η νέα πρωταθλήτρια. Στα αξιοσημείωτα του αγώνα, το μάτωμα της Sasha Banks στη μύτη που έβαψε στην κυριολεξία κόκκινο το ρινγκ.
Στο main event του PPV, ο Kevin Owens κατάφερε να υπερασπιστεί επιτυχημένα τον Universal τίτλο του απέναντι στον Roman Reigns νικώντας με DQ, χάρη στην παρέμβαση του καλού του φίλου, Chris Jericho, ο οποίος του εκτέλεσε το Codebreaker. Οι δυο φίλοι έφυγαν αγκαλιασμένοι για τα αποδυτήρια, η εμφάνιση όμως του Rollins τους άλλαξε τα σχέδια. Ο Architect συνεργάστηκε με τον Reigns για να βγάλουν νοκ άουτ τους δυο κολλητούς, κάτι που κατάφεραν εκτελώντας τους τα finsher τους και αποτελειώνοντας τους με Double Powerbomb στα announce tables, φέρνοντας παράλληλα γι' άλλη μια φορά στη μνήμη των οπαδών τη Shield και κλείνοντας πανηγυρικά το σόου.
ΑΠΟΨΗ: Στα PPV θα αναλύω τους αγώνες ξεχωριστά. Ξεκινάμε λοιπόν...
Big Cass vs Rusev: Ασχολίαστο μιας και στην ουσία δεν έγινε καν αγώνας. Ένα ολιγόλεπτο beatdown του Big Cass στον κακόμοιρο Rusev που για δεύτερη συνεχή χρονιά βλέπει την καριέρα του να πηγαίνει από τα ψηλά στα χαμηλά, μέσα σε λίγους μήνες. Το γεγονός ότι πήρε τη νίκη μου είναι αδιάφορο μιας και το booking του αγώνα τον έκανε να φανεί εντελώς αδύναμος (θα έλεγα και ηλίθιος μιας και υποτίθεται ότι θα πάλευε για την τιμή της γυναίκας του και λίγα λεπτά μετά το έβαλε στα πόδια).
New Day vs Cesaro & Sheamus: Για εμένα προσωπικά είναι ο ένας από τους δυο καλύτερους αγώνες της βραδιάς. Εντυπωσιακή χημεία ανάμεσα στις δυο ομάδες, με πανέμορφα spots, γρήγορο ρυθμό και high drama προς το φινάλε. Ολόσωστη η νίκη των Cesaro/Sheamus μιας και οι New Day, όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, έχουν κουράσει και η Tag Division του RAW χρειάζεται κάτι καινούριο. Είμαι πολύ χαρούμενος επίσης που επιτέλους ο Cesaro παίρνει έναν τίτλο (έστω και τους ομαδικούς) και δέχεται σωστό booking. Στα πολύ θετικά του αγώνα θα συγκατέλεγα και την έντονη συμμετοχή του κοινού (ίσως το μόνο σημείο του σόου που το κοινό δεν ήταν νεκρό).
Braun Strowman vs Sami Zayn: Μπορεί πολλοί να απογοητεύτηκαν από αυτόν τον αγώνα μιας και από άποψης wrestling δεν είδαμε και τίποτα το ιδιαίτερο, το storytelling όμως ήταν εξαιρετικό. Σωστό χτίσιμο και στους δυο, στον μεν Braun ως το αδίστακτο monster heel που δεν σταματάει μέχρι να διαλύσει τον αντίπαλο του, στον δε Zayn ως τον underdog που δεν τα παρατάει ποτέ. Μέτρησε πολύ η στιγμή με τον Mick Foley που εμφανίστηκε για να σταματήσει το ματς και ο Καναδός τον παρακαλούσε να μην το κάνει. Στα θετικά το γεγονός πως κανείς από τους δυο παλαιστές δε φάνηκε αδύναμος. Στα αρνητικά το ότι ο Strowman εξακολουθεί να δείχνει μηδενικές ικανότητες μέσα στο ρινγκ.
Chris Jericho vs Seth Rollins: Τίποτα το ιδιαίτερο, πέρα από έναν ικανοποιητικό αγώνα ανάμεσα σε δυο παλαιστές αναγνωρισμένης αξίας. Αναμενόμενη η νίκη του Rollins, η πρώτη μετά το Ιούνιο του 2016, που του έδωσε λίγες ανάσες μετά τις συνεχείς ήττες στα προηγούμενα PPV. Η ατυχής παρέμβαση του Owens μου δημιούργησε μια περιέργεια για το πως θα επικρατήσει στο title match χωρίς τη βοήθεια του κολλητού του.
Rich Swann vs TJ Perkins vs The Brian Kendrick: Προσωπικά με θλίβει το γεγονός πως τόσο ταλαντούχοι παλαιστές αντιμετωπίζονται με τόσο μεγάλη αδιαφορία από το μεγαλύτερο μέρος του WWE Universe. Ο αγώνας ήταν ελαχίστης διάρκειας και σα να μην έλειπε αυτό, το κοινό ήταν πιο νεκρό από ποτέ. Χαρακτηριστικό της αδιαφορίας αυτής το γεγονός πως με την εμφάνιση του Neville και τη διάλυση των Cruiserweights απ' αυτόν, το κοινό ξέσπασε σε επευφημίες με συνθήματα "Thank you Neville". Θετικότατη πάντως η παρουσία του The Man that Gravity Forgot μετά τον αγώνα, όπως και το heel turn του. Ένας heel Neville θα δώσει νέο αέρα στην κατηγορία, και πιθανότατα να προσελκύσει ένα μέρος του κοινού που αδιαφορεί πλήρως μέχρι στιγμής για τους Cruiserweights. Επιπλέον, το σωματότυπο του Βρετανού, σχετικά με τους υπόλοιπους παλαιστές αυτού του είδους, τον βοηθάει στο να παρουσιαστεί ως dominant force.
Sasha Banks vs Charlotte: To δεύτερο ματς της βραδιάς για εμένα. Οι δυο τους έδωσαν άλλη μια μοναδική παράσταση με πολύ όμορφο technical wrestling και story telling καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα. Το φινάλε δραματικό με τη Boss να κάνει tap out στα τελευταία λεπτά του ματς και να δίνει την ευκαιρία στη Charlotte να ισοφαρίσει σε 2-2. Ο αγώνας πήγε σε suddend death παράταση, εκεί που μετά από λίγα ακόμη δραματικά λεπτά η Charlotte πήρε τη νίκη και έγινε ξανά πρωταθλήτρια. Μπορώ με σιγουριά να πω πως ο αγώνας αυτός αξίζει πάνω από 4 αστέρια για τους λόγους που ανέφερα (storytelling, high drama, technical wrestling) , μολαταύτα δεν χάρηκα τόσο τη νίκη της Charlotte (η οποία φυσικά ήρθε, όπως έγραψα, με εξαιρετικό τρόπο) για έναν και μόνο λόγο. Και αυτός δεν είναι άλλος από την παρωδία που βλέπουμε με τις συχνές αλλαγές του τίτλου ανάμεσα στις δυο παλαίστριες τους τελευταίους μήνες, σαν να είναι μπαλάκι του τένις. Η Sasha νικάει στα RAW, η Charlotte στα PPV. Πρέπει αυτό κάποια στιγμή να σταματήσει. Κατανοώ πως είναι οι μόνες που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στη γυναικεία κατηγορία του RAW (η Bayley φυλάσσεται για τη WrestleMania) αλλά ας σκεφτούν επιτέλους κάτι άλλο για να συνεχιστεί η μεταξύ τους κόντρα. Οι συνεχόμενες αλλαγές του τίτλου του χαλάνε το πρεστίζ. Θα πει κάποιος τώρα ότι αυτό το πρεστίζ αναπληρώνεται από τις ματσάρες που δίνουν μεταξύ τους αυτές οι δυο τρομερές παλαίστριες. Και πάλι όμως οι συνεχόμενες αυτές αλλαγές μόνο καλό δεν κάνουν μιας και το ενδιαφέρον του κοινού μειώνεται δραματικά, καθώς νιώθει πως βλέπει τα ίδια και τα ίδια. Για να συνοψίσω, ο αγώνας ήταν αν μη τι άλλο εξαιρετικός και οι δυο παλαίστριες έκλεισαν για άλλη μια φορά τα στόματα όσων λένε πως οι γυναίκες δεν μπορούν να πρωταγωνιστήσουν. Αν γινόταν υπό άλλες συνθήκες (δεν είχαν προηγηθεί όλες αυτές οι αλλαγές μεταξύ τους) θα μιλάγαμε για ένα τέλειο ματς. Όπως και να έχει, μπορώ να πω πως απόλαυσα κάθε λεπτό αυτής της τρομερής ματσάρας.
Kevin Owens vs Roman Reigns: Όπως είχα αναφέρει και στις προβλέψεις μου, ο αγώνας αυτός δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο πέρα από ένα συμπαθητικό title match. Κακά τα ψέματα, το συγκεκριμένο ματς θα μπορούσαμε άνετα να το βλέπαμε σε ένα εβδομαδιαίο επεισόδιο του RAW. O KO κουβάλησε τον Roman για άλλη μια φορά δείχνοντας το ποιόν του ως παλαιστής. Το φινάλε επίσης τίποτα το συνταρακτικό, με τον Y2J να βοηθάει το φίλο του να διατηρήσει τον τίτλο. Την όλη φάση για εμένα την έφτιαξαν προς το τέλος με την εμφάνιση του Rollins και τα Double Powerbomb στους δυο κολλητούς Λογικά Rollins και Reigns θα συνεχίσουν να διεκδικούν τον τίτλο του KO και θα πάμε σε ένα Triple Threat Match στο Royal Rumble.
Για να συνοψίσω, το Roadblock: End of the Line ήταν ένα συμπαθητικό PPV με τα καλά και τα κακά του. Θα το χαρακτήριζα πως έμοιαζε περισσότερο με ένα όμορφο επεισόδιο του Monday Night RAW. Τα μόνα σημεία που σου θύμιζαν ότι έβλεπες PPV ήταν το Iron Man και το Tag Team Match τα οποία ήταν εξαιρετικά και είχαν κάτι το ξεχωριστό που δεν το βλέπεις κάθε εβδομάδα. Όπως και να έχει κατανοώ πως δεν γίνεται να υπάρχουν εκπλήξεις και συνταρακτικές στιγμές σε κάθε PPV επομένως μπορώ να πω πως είμαι ευχαριστημένος απ' αυτό που είδα. Εξάλλου είναι μόλις το πρώτο Roadblock της ιστορίας, επομένως δεν μπορεί να τεθεί θέμα για ένα τόσο νεοσύστατο σόου, με μηδαμινή μάλιστα ιστορία. Κρατάω μόνο τις θετικές στιγμές και στρέφω την προσοχή μου στο Royal Rumble στις 29 Ιανουαρίου, ένα από τα Big 4 PPVS το οποίο επιβάλλεται να είναι συναρπαστικό, και πιστεύω πως θα είναι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου